حالی با خیال خویشتن



بعد روزها سلام

تقریبا شیش ماه پیش که اومدم اینجا و اولین پستمو گذاشتم توقع داشتم توی همین چند ماه کلی دوست وبلاگی پیدا کنم ولی خب نه قلمم یاری داد و نه زندگی.نوشتن واسه ی عموم همیشه واسم مسئولیت داشت و اینجا نوشتن کم کردن اندکی از حساسیتام بوده.این پست احتمالا اخرین پست این وبلاگ تو اولین روزای ۲۴ سالگیم و اخرین روزای ۱۴۰۱ عه.نمیخواستم بزارم ولی میزارمش چون از پرونده های باز بیزارم.ممنون اگه دور و نزدیک اینجارو دنبال میکردید.

 

پس فعلا.

<خرم آن روز که از این مرحله بربندم بار
و از سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم>


آخرین مطالب

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها